Pakize Akbaba, 70 yaşında ve şehit oğlu için terörle mücadele eden bir anne. Oğlunun anısını yaşatmak için kurduğu dernekle, şehit ailelerinin sesini duyuruyor. Eylül 1993’te, oğlu Astsubay Namık Ayhan Akbaba, teröristlerin saldırısında şehit oldu. Bu olay, Pakize Hanım’ın hayatını değiştirdi ve onu mücadeleye yönlendirdi.
Namık Akbaba, nişanlıyken şehit düştü. Nişanlısı ve annesi, acılarını paylaşmak için sıkça Edirnekapı Şehitliği’ne gidip oğullarıyla konuştu. Pakize Hanım, şehitlerin unutulmaması için “Şehit Anaları Derneği”ni kurdu. Teröre karşı durarak, toplumda farkındalık yaratmaya çalıştı.
Pakize Akbaba, şehitlerin ve gazilerin unutulmaması için teröre destek verenlere karşı mücadele etti. Yeri geldi köprü kapattı, yeri geldi TBMM’de terörü protesto etti. Bu cesur duruşu nedeniyle 4 yıl hapis cezası istemiyle yargılandı ama beraat etti. Bugün bile, “Haberiniz olsun sizin katilinizi affediyorlar” diyerek, gözyaşlarıyla oğlunun kabrinin başında duruyor.
Pakize Hanım, yaşadığı acıları ve öfkeyi dile getirerek, “50 bin kişinin katilinin Diyarbakır meydanında mektubunu okudular” diyerek tepkisini gösteriyor. Teröristlerin affedilmesine karşı çıkıyor ve “Hakkımı helal etmiyorum” diyor. Bu durum, şehit ailelerinin yaşadığı derin acıyı gözler önüne seriyor.
Abdullah Öcalan, cezaevindeki PKK’lıların affedilmesini istiyor. Bu durum, şehit ailelerinin öfkesini artırıyor. Pakize Akbaba, “Ben böyle bir düzen görmedim, yaşamadım” diyerek, mevcut durumu eleştiriyor. Şehit yakınları, yalnızca iktidara değil, MHP’nin politikalarına da sert eleştirilerde bulunuyor.
Öcalan’ın istekleri, toplumda büyük bir tepkiyle karşılanıyor. Şehit aileleri, “Evet, şehitler gelmesin, gaziler olmasın” diyerek, kan dökülmesinin durdurulmasını talep ediyor. Ancak, teröristlerin affedilmesi, bu taleplerin tam tersine bir durum yaratıyor.
Diyarbakır’da halk, kanın durmasını ve barış ortamının sağlanmasını istiyor. PKK’lılar için kapsamlı bir af çıkarılması gerektiği düşünülüyor. Ancak, geçmişte yapılan af yasalarının sonuçları, halkın güvenini sarsmış durumda. Pakize Akbaba, “İnsanları domuz bağıyla bağlayan terör örgütünün siyasi uzantılarıyla birlikte olanlarla yan yana olmam” diyerek, net bir duruş sergiliyor.
Halk, barış ve adalet talep ederken, Abdullah Öcalan’ın istekleri karşısında kaygı duyuyor. Geçmişte yapılan düzenlemelerin, teröristleri örgütten uzaklaştırmak yerine, yeniden örgüte katılmalarına yol açtığı biliniyor. Bu durum, toplumda derin yaralar açmaya devam ediyor.